Η λιμνοθάλασσα της Θολής

Είναι κλειστού τύπου λιμνοθάλασσα που επικοινωνεί με τη θάλασσα με δύο (2) διαύλους συνολικού μήκους 50-150m, εφοδιασμένους με σύγχρονες ιχθυοσυλληπτικές εγκαταστάσεις, ενώ οριοθετείται από τη θάλασσα με φυσική αμμονησίδα μήκους 2.500 m. 
Έχει έκταση 8.000-12.000 στρέμματα και μέσο βάθος 0,6m (0,1-1m). Χαρακτηρίζεται από χαμηλή αλατότητα.
Διαθέτει δύο στόμια, εκ των οποίων το ένα με σύγχρονες τσιμεντένιες ιχθυοσυλληπτικές εγκαταστάσεις (μήκους 150 m, πλάτους 30 m και βάθους 1,5 m. Διαθέτει επίσης χώρο 150 στρεμ. 1,20m βάθους σαν καταφύγιο υπομεγεθών ψαριών. Το μέτωπο της νοτιοδυτικά βρίσκεται στο Ιόνιο πέλαγος. Ανατολικά βρίσκεται η λιμνοθάλασσα Προκοπάνιστος με την οποία η υδάτινη επικοινωνία περιορίστηκε πολύ από τις αρχές της δεκαετίας του ‘70 και αποκόπηκε το 1994 και δυτικά βρίσκεται η λιμνοθάλασσα του Παλαιοπόταμου με την οποία απομονώθηκε εντελώς την δεκαετία του ‘60.

Η  λιμνοθάλασσα Θολής ανήκει στο 10% των μεγαλύτερων ελληνικών λιμνοθαλασσών με έκταση πάνω από 7.000στρ..




Η οικολογική διάσταση της περιοχής της λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου-Αιτωλικού, άρχισε να αναγνωρίζεται τη δεκαετία του ’70.

Αρχικά, με τη συνθήκη Ramsar, εντάχθηκε στους υγρότοπους διεθνούς σημασίας ως ενδιαίτημα για τα υδρόβια και παρυδάτια πουλιά, ενώ στη συνέχεια, με την ένταξή της στο δίκτυο Natura 2000 συγκαταλέχθηκε στου οικότοπους ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος και στις σημαντικές για τα πουλιά περιοχές.

 Κοντά στη λιμνοθάλασσα αναπτύσσεται ένα παζλ μορφών και σχηματισμών μια ποικιλότητα οικοτόπων που ο ένας διαδέχεται τον άλλο σε αρμονική συνέχεια. Ανοιχτή θάλασσα, εκβολικά συστήματα, βαλτώδεις εκτάσεις, λοφώδεις και ορεινές περιοχές, σε αυτά περιλαμβάνονται το μεγαλόπρεπο φαράγγι της Κλεισούρας, χαρακτηρισμένο σαν «περιοχή ιδιαιτέρου κάλλους» και το δάσος του Φράξου χαρακτηρισμένο σαν «Μνημείο της Φύσης». Το κυρίαρχο όμως είναι το σύμπλεγμα λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου – Αιτωλικού, με έκταση 150.000 στρέμματα που το καθιστούν το μεγαλύτερο στη χώρα μας.



Κοντά και μέσα στη λιμνοθάλασσα μια μεγάλη ποικιλία φυτών και ζώων με έντονη βέβαια την παρουσία των πουλιών, κοινών και σπάνιων, συναρπάζουν με την αρμονία στην κίνησή τους, με τα χρώματά τους, με τις φωνές τους αλλά και με την ευεργετική τους προσφορά στην ισορροπία της φύσης. Οι βασιλαετοί του Κουτσιλάρη, τα όρνια της Κλεισούρας, οι αβοκέτες και τα φοινικόπτερα των αλυκών, οι καλαμοκανάδες, οι χουλιαρομύτες… είναι μερικά από τα είδη που ζουν πλάϊ μας.
Η λιμνοθάλασσα της Θολής και οι καλαμώνες, τα υγρά λιβάδια και τα λασποτόπια που έχουν δημιουργηθεί σε μεγάλο τμήμα της, περιφερειακά, αποτελούν ιδανικό τόπο για τη φιλοξενία μεγάλου αριθμού ειδών ορνιθοπανίδας. Καταφύγιο για αλλαγή φτερώματος ή για ξεκούραση κατά το μεταναστευτικό τους ταξίδι, χώρος φωλιάσματος και διασφάλισης τροφής, η Θολή είναι περιοχή που σε όλη τη διάρκεια του χρόνου φιλοξενεί μεγάλο αριθμό πουλιών.




Εδώ, συναντά κανείς φαλαρίδες, παπιά, νανοβουτηχτάρια, βαρβάρες, σκαλίδρες, ερωδιούς, αργυροπελεκάνους, φοινικόπτερα,  χαλκόκοτες, καλαμοκανάδες, αλκυόνες, καλαμόκιρκους …. ενώ από τους λόφους κάνουν την εμφάνισή τους και αρπακτικά.